ORIXE E FORMACIÓN DOS
REINOS CRISTIÁNS PENINSULARES
Os musulmáns controlaron rapidamente a maior
parte da Península Ibérica dende a súa chegada no 711, menos as zonas
montañosas do norte onde xurdiron núcleos de resistencia cristiáns.
Na zona de Asturias, a poboación indíxena
liderada polo nobre visigodo Don Pelayo derrotou aos musulmáns na batalla de
Covadonga (722), feito que se considera como o inicio da Reconquista. Este
triunfo permitiu a formación do Reino de Asturias.
-Entre os reinos
atopamos o reino de León, o de Castela, o de Pamplona, o de Aragón e os
condados cataláns e no século XII creouse o reino de Portugal.
A RECONQUISTA. O
AVANCE CRISTIÁN
A Reconquista foi un
proceso no que os reinos e condados cristiáns trataron de recuperar as terras
peninsulares dominadas polos musulmáns e que antes pertenceran á monarquía
visigoda. Entre os séculos VIII e X o avance cristián foi moi lento: – O
reino de Asturias trasladou a capital de Oviedo a León, orixinándose o reino de
León. No seu interior xurdiron zonas diferenciadas como o reino de Galicia e os
condados de Castela e de Portugal.
EXPANSIÓN DO REINO DE
ASTURIAS (SS. VIII-X) REINOS E CONDADOS PIRENAICOS (SS. VIII-X) A PENÍNSULA
IBÉRICA NO SÉCULO X
Entre os séculos XI e
XIII a desaparición do califato de Córdoba e a súa fragmentación nos reinos de
taifas favoreceu o avance cristián cara ao sur:
No século XI, o
condado de Castela transformouse no reino de Castela (Fernando I, 1038),
incorporando máis tarde os antigos reinos de Asturias, León e Galicia.
No século XIII naceu a
Coroa de Castela coa unión definitiva entre os reinos de León e Castela
(Fernando III, 1230)Portugal independizouse ; e se formou a coroa de Aragón coa
unión dos condados cataláns.
Os mudéxares
Os monarcas cristiáns permitiron que habitantes musulmáns seguiran vivindo nos territorios conquistados , os mudéxares.
Os mudéxares
Os monarcas cristiáns permitiron que habitantes musulmáns seguiran vivindo nos territorios conquistados , os mudéxares.
A GALICIA MEDIEVAL
A presenza musulmá en
Galicia foi escasa. Os exércitos musulmáns realizaron varias incursións de
saqueo e castigo no territorio galego. A máis significativa foi a dirixida por
Almanzor no 997 contra a cidade de Santiago.
Durante os séculos IX e X as
costas galegas sufriron ataques e saqueos dos vikingos, que chegaron ata o
interior (Santiago e Lugo). Para defender a entrada a Santiago pola ría de Arousa,
os bispos de Compostela levantaron fortalezas como as Torres do Oeste en
Catoira.
Dende os inicios da
Reconquista as terras galaicas quedaron integradas no reino ástur. Tras a morte
de Alfonso III no 910 , foi creado o reino de Galicia e outorgado en herdanza a
un dos seus fillos, Ordoño II. Foi reino independente do reino de León en
breves períodos (910-914, 926-929, 1065-1071), sempre como resultado de
repartimentos hereditarios.
Entre 1065 e 1072, Don
García foi rei de Galicia e estableceu a sede do seu reinado en Ribadavia (Ourense).
O reino galego perdeu a súa independencia e pasa a formar parte do reio
castelán-leonés.
A última etapa na que
Galicia foi reino , acontece entre o 1111 e o 1126 baixo o reinado de Afonso
Raimúdez que foi coroado polo arcebiso Xelmírez na catedral de Santiago
A Era Compostelá:
O descubrimento, no
813, dunha tumba que, segundo a tradición, conservaba os restos do apóstolo
Santiago permitiulle á cidade de Compostela e aos seus bispos beneficiarse do
seu culto. O máis destacado dos seus bispos foi Diego Xelmírez quen se
dedicou a potenciar a cidade e o seu señorío, organizando as peregrinacións,
dándolle un importante empuxe construtivo á catedral e conseguindo do Papa, en
1122, o privilexio do Ano Santo (todos os anos nos que o 25 de xullo coincida
en domingo). O labor de Xelmírez permite falar da era compostelá como a época
de florecemento de Santiago de Compostela e o seu señorío no século XII.
Mandou escribir a Histoira
Compostela e o codex calixtinnus ou Códice calixtino.
A CULTURA MEDIEVAL
A CULTURA CRISTIÁ
Mosteiros e universidades
O clero foi o depositario da cultura intelectual na Idade
Media, onde os mosteiros serviron como centro de estudio ata a creación das
universidades. A lingua utilizada no ensino e na igrexa era o latin , aída que
se falaba outras linguas como o francés, o italiano ou o castelán, eran as
linguas románicas. Sobre todo grazas ao camino de Santiago e o intercambio
cultural.
Na Idade Media os mosteiros foron importantes centros
culturais e nas súas bibliotecas, os monxes copiaban as obras da Antigüidade
grega ou mayoría da poboacion era analfabeta e a cultura reducíase ao mosteiros
Os mosteiros.
Tamén nacen as universidades e as escolas catedralicias.
Eran asociación de Mestres e alumnos nas que se estudiaba contabilidades,
dereito, filosofía, artes ou medicina e as clases impartíanse en latín.
